KRIS NICKMANS
GEMOED, GEVOELENS
SCHILDERKUNST
Kris Nickmans (1964), wonende te Geel sinds 1989, volgde regentaat plastische kunsten in Brussel.
Daarna schoolde hij zich bij aan de kunstacademie Hasselt in Finaliteit tekenen & schilderen.
In 85 nam hij deel aan de wedstrijd "kiezen voor kunst".
Na de regionale en provinciale selectie won hij op Vlaams niveau de Karel Van Miert prijs.
Doorheen zijn studies blijft het menselijk figuur & portret een steeds weerkerende bron van inspiratie. Kris is van jongsaf gefascineerd door grote kunstenaars als Alberto Giacometti, Egon Schiele en Sam Dillemans. Dit zijn enkele namen waardoor hij gevormd is tot de kunstenaar van vandaag.
Zijn definitie van de schilderkunst vat hij perfect samen in deze zinnen:
Schilderen is een verzamelnaam voor het aanbrengen van verf (op doek):
verven, dik opzetten, krassen, verdund aanbrengen, wegvegen en herhalen...
Een nerveuze streek van de kwast tegenover een wazig vervaagd vlak...
PORTRET
Voor hem is het portret een geliefd thema dankzij zijn veelzijdigheid;
je kan er gemoed, gevoelens in leggen die niet perse dezelfde zijn als degene die de toeschouwer erin voelt of ervaart.
De figuren tonen zich sereen, ingetogen.
Het sobere kleurenpallet versterkt hierbij het gevoel kalmte, gelatenheid.
Ogenschijnlijk.
De toeschouwer wordt bekeken...
De tijdloosheid van een traditioneel portret blijft het uitgangspunt voor de schilderijen.
Als basis dienen foto's, zowel gevonden als uit eigen collectie. Hoewel niet bedoeld als herinnering aan verre reizen refereren meerdere figuren naar verscheidene etniciteiten.
Deze keuze is geen statement, eerder evident en zonder bedoeling.
Het subtiele kleurgebruik geeft de werken rust, ingetogenheid. Geen nood aan "een groot gebaar".
De duidelijke zichtbaarheid van de handeling van het schilderen tilt de portretten op; de afwisseling van de lichte toets met een vette veeg, de dunne aquarelachtige aanzet met de dekkende streek.
